Czytam
Meble z litego drewna dla Twojego domu

Meble z litego drewna dla Twojego domu

meble do sypialni

Historia mebli jest długa, choć znacznie krótsza niż historia architektury (zdecydowanie wcześniej ludzie potrzebowali bowiem bezpiecznego schronienia niż wygodnych mebli). Jednak to właśnie drewno było pierwszym materiałem użytym do produkcji mebli z litego drewna i mimo zmiennych stylów meblarskich – lite drewno niezmiennie jest materiałem najczęściej używanym w procesie produkcji domowego wyposażenia. Meble z litego drewna to uniwersalne wyposażenie, które możemy dopasować do każdego niemal wnętrza i które nigdy nie wychodzi z mody. Drewniane meble są solidne i trwałe, a właściwie pielęgnowane i konserwowane – wyglądają świetnie przez cały okres użytkowania. Po jakie gatunki sięgają producenci mebli?

Historia litego drewna w meblarstwie

Drewno było użytkowane w każdym z odnotowanych w historii całej sztuki stylów meblarskich. W kolejnych epokach zmieniały się style, pojawiały się nowe rodzaje mebli, powstawały coraz solidniejsze rozwiązania konstrukcyjne, ewaluowały techniki wykończeniowe… Zmieniały się również „epoki drewniane”, czyli dominujący rodzaj drewna używanego w danej epoce. Wszystko zależało w równym stopniu od estetycznych preferencji epoki, jak i po prostu od dostępności materiałów i możliwości ewentualnego transportowania drewna.

Epoka dębu – przypadła na okres średniowiecza i renesansu. Dąb królował w meblarstwie od XIV do początków XVII wieku. Ceniono go przede wszystkim za jego twardość oraz odporność na wilgoć (a co za tym idzie – na grzyby) i robactwo. Nie był to jednak materiał łatwy w obróbce, a jego tendencja do odkształcania się sprawiała, że używano go produkcji prostych i nieprzesadnie zdobionych mebli. Po drewno dębowe sięgnięto ponownie pod koniec XIX wieku, a współczesne meble z litego drewna dębowego uchodzą za najsolidniejsze i najtrwalsze.

Epoka orzecha – to okres XVII wieku oraz początki wieku XVIII. Barokowi twórcy mebli sięgali po orzech, który był zdecydowanie lżejszy niż dąb i dużo łatwiejszy w obróbce. Ta łatwość w obróbce miała ogromne znaczenie, bo w baroku liczył się przepych – charakterystyczne dla tego okresu były bogato zdobione przedmioty użytkowe. Doskonalący rzemiosło snycerze potrafili solidne dębowe konstrukcje pokrywać cienkimi deskami orzecha.

Epoka mahoniu – to wiek XVIII, w którym na salonach rozgościło się rokoko. Mahoń był drewnem drogim, a więc luksusowym – stosowano go w najwyższej jakości meblach lub wyłącznie w postaci fornirów (w tych tańszych zamiennikiem mahoniu był wspomniany wcześniej orzech).

Epoka satynowca – w dużej mierze pokrywa się z epoką mahoniu. Drewno drzewa satynowego było niezwykle delikatne i używano go niemal wyłącznie do wykonywania fornirów i inkrustacji.

Epoka hebanu i ebeniści (meblarze produkujący meble pokrywane cienkimi fornirami z hebanu właśnie) – heban od połowy XVII wieku był uważany za najcenniejszy gatunek drewna. Twardy, czarny i cięższy od wody (jako jedyny z wszystkich rodzajów drewna!) – był i wciąż jest bardzo drogi.

Współczesne lite drewno

Efekt końcowy produkcji poszczególnych elementów wyposażenia zależy przede wszystkim od gatunku drewna, jego pochodzenia, twardości, podatności na obróbkę, a także jego faktury, usłojenia i koloru. Obecnie w meblarstwie sięga się przede wszystkim po dąb, buk i jesion. Te gatunki gwarantują wysoką jakość wykonania mebli, ich odporność na różne czynniki zewnętrzne oraz mechaniczne uszkodzenia, a dzięki odpowiedniej pielęgnacji i konserwacji – można cieszyć się przez długie lata funkcjonalnymi i pięknymi meblami. To idealne meble dla naszego domu. Produkujemy meble do sypialni, jadalni i wielu innych pomieszczeń w dowolnych wymiarach.